در اسلام رسیدگی به همسایه اهمیت شایانی دارد. رعایت عدالت درباره همسایگان نیز جایگاه درخوری دارد. چیزی که متاسفانه این روزها کمتر مورد توجه است و گاهی همسایه از همسایه بی خبر است: همسایه
برای از بین بردن فقر راه حل های زیادی پیشنهاد شده است. دو تن از برندگان جایزه نوبل اقتصاد که در این باره تحقیقات میدانی زیادی انجام داده اند در این رابطه به دو نتیجه رسیده اند: تسهیل فضای کسب و کار، گرفتن مالیات از ثروتمندان. ویدئوی حاضر به تحقیقات آنها در این باره اشاره دارد: فقرزدایی
عدالت یعنی قرار دادن هر چیز در جای خودش. بشر امروز متاسفانه محیط زیست را آماج حملات خود قرار داده است. چگونه از بشری که عدالت را درباره حیوانات و محیط زیست رعایت نمی کند، انتظار می رود که عدالت در عرصه حقوق بشر را رعایت کند؟!. اینها حقایقی است که پیرمرد مهربان روستایی با لهجه زیبای خودش در این ویدئو بیان می کند: عدالت در عرصه محیط زیست
در روزگاری هستیم که گاهی باید بین ساده زیستی و تجمل گرایی یا بین کاخ نشینی و کوخ نشینی یا بین شکوه مادی و شکوه معنوی انتخاب کنیم و این انتخاب گاهی سخت می نماید. فرهنگ ساده زیستی مدتی است که کمرنگ شده است. در ویدئوی زیر، سخنران به تفاوت این دو نگرش در نگاه امام علی ع اشاره دارد: شکوه معنوی یا شکوه مادی
بسیاری از ثروت های ثروتمندان جامعه ما از رانت های مختلف ایجاد شده است. برخی به سبب پست ها و مقاماتی که دارند از رانت های مختلفی برخوردار می شوند که سبب رسیدن آنها به ثروت های نجومی می شود. این در حالی است که رسیدن به مال حلال کار آسانی نیست. سخنران در لینک زیر به بررسی این پدیده می پردازد که چگونه برخی مسوولان توانسته اند از این راه ثروتمند شوند: ثروت های رانتی
علی(ع) درباره ثروت اندوزی فرمایشات جالبی دارد که برای دوران ما می تواند رهگشا باشد. حضرت در خلق ثروت نقش موثری داشته است اما در مصرف جزو پایین ترین اقشار جامعه بوده است. ایشان زاهد بود اما فقیر نبود. و به فرمایش ایشان کسی که ثروت زیادی دارد نمی تواند در جامعه اسلامی مسوول باشد. ویدئوی زیر سخنرانی کوتاهی در این باره است:علی(ع) در مواجهه با ثروت
متاسفانه در کشور ما سهمیه های زیادی برای تحصیل در آموزش عالی وجود دارد که بیشتر آنها غیرعادلانه است. این سهمیه های ناعادلانه علاوه بر این که مانع ورود افراد قوی تر به یک حوزه درسی می شود، سبب می شود که اینده کشور از نظر متخصصان قوی به خطر بیفتد و کارایی در حوزه های پزشکی و عمرانی و ساختمانی، علوم انسانی و ... با چالش مواجه شود. تصحیح قوانین سهمیه از جمله مواردی است که اولویت زیادی در کشور دارد. در ویدئوی زیر سخنران به این موارد اشاره می کند: عدالت آموزشی
برخی نقاط کشور به شدت به فقر مبتلاست و محروم است. چه فقر آموزشی، چه فقر غذایی، ... مهمترین رویکرد برای حل این مشکل ایجاد کار و شغل مولد در کشور است. تا زمینه های اشتغال فراهم نشود این فقر ادامه دار خواهد بود. از کجا باید شروع کرد؟ باید تولید و سرمایه گذاری به طور اساسی تشویق شود و فعالیت های سفته بازی با مالیات های مختلف جریمه شود تا کار تولید شود. ویدئوی زیر گفتگویی است در باب فقر در ایران: فقر در ایران
متاسفانه در روزگار ما توجه به همسایگان ضعیف شده است. همگی نسبت به همسایگانی که از نظر مالی ضعیف هستند مسوول هستیم و باید هوای آنها را بیشتر داشته باشیم. پیامبر(ص) فرمود: «ما آمَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعان وَ جارُهُ جائِع: به من ایمان نیاورده است کسی که خود را سیر کند، ولی همسایه اش در گرسنگی به سر برد.» اگر چنین رفتاری فراگیر شود و همگی هوای همسایه های هم را داشته باشیم به شرایطی خواهیم رسید که تاثیر مهمی در ریشه کنی فقر اجتماعی خواهد داشت. در ویدئوی کوتاه زیر توجه یکی از علمای اسلام را به همسایگان می شنویم: رسیدگی به همسایه
متاسفانه پدیده کولبری از جمله مصادیقی است که کاملا غیرعادلانه است. در بین کولبران که از راه های سخت اقدام به حمل کالا می نمایند همه نوع آدمی هست: پیر و جوان و حتی افراد کم سن. گاهی گزارشاتی هم می رسد از این که برخی جان خود را در این راه از دست داده اند. واقعا برخورد با نیروهای انسانی جامعه به این صورت و عدم استفاده صحیح از آنها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ انگیزه بسیاری از این افراد کسب روزی حلال برای خود و خانواده است، آنها نمی خواهند از مال غیرمشروع ارتزاق کنند و به این راه ها روی می آورند. به امید روزی که جامعه ما قدر نیروهای انسانی خود را بداند. لینک زیر وضعیت کولبران را با برخی عکس ها به تصویر می کشد.: کولبری