در ویدئوی زیر دکتر پزشکیان درباره بی عدالتی دستمزدهای موجود در جامعه به گوشه ای از واقعیات اشاره دارد. متاسفانه فاصله دستمزدها در کشور ما به شدت ناعادلانه است و برخی ها بالای 50 میلیون تومان درامد ماهانه دارند و برخی نیز حدود 3 میلیون تومان. این تبعیض ها به خصوص در بخش دولتی که از بودجه بیت المال تامین می شود، جای تامل و نگرانی زیادی دارد: بی عدالتی در دستمزدها
در نظام پزشکی ایران متاسفانه هنوز میزان مالیات پرداختی توسط پزشکان شفاف نیست. معلوم نیست چرا دستگاه مالیاتی نمی تواند یا نمی خواهد از افراد با درآمد بالا، مالیات بگیرد. نبود کارتخوان در مطب بسیاری از پزشکان هنوز جای سوال است. دکتر راغفر در ویدئوی کوتاه زیر در این باره سخن می گوید: عدم مالیات گیری از پزشکان.
گاهی قاعده بازی مهمتر از خود قانون است. معمولا سرمایه داران طرفدار لیبرالیسم با نفوذ در سیستم قانون گذاری و استفاده از قواعد بازی کشور، قوانین را به نفع خود وضع می کنند. از جمله اشکالات وضع قانون این است که افراد منتفع از قانون خود واضع قانون هستند که در این شرایط ایجاد رانت و فساد به دنبال دارد. از این رو به نظر می رسد اصلاح شرایط قانون گذاری از مهمترین اصول زیربنایی برای تحقق عدالت است. در ویدئوی زیردکتر حسینی استادیار دانشگاه تهران مواردی از نفوذ سرمایه داران در قواعد بازی و وضع قانون مطرح می کنند. فساد در قواعد بازی
در ویدئوی کوتاه این یادداشت، سخنرانی نمر باقر النمر، شیخ ظلم ستیز عربستانی را گوش می دهیم. شیخی که سرانجام هم بر سر عقیده ظلم ستیزش گردن زده شد. او عقیده دارد ظالم هر که باشد و در هر جایگاهی باشد، نباید از او دفاع کرد. و باید همواره از مظلوم دفاع کرد. اگر کسی از ظالم دفاع کند، شریک او در ظلم و ستم است، در این موضوع فرقی نیست که ظالم یک فرد عادی باشد یا یک حاکم: نمر باقر النمر
در مذهب شیعه عدالت خواهی جایگاه خاصی دارد، به طوری که شیعیان عدل را جزو اصول دین می شمارند. در طول تاریخ هم شیعه عدالت خواه بوده است. بر همین اساس علوی بوده است و از علی(ع) تبعیت خاص دارد. اما متاسفانه جامعه شیعه ایران نمود خوبی از عدالت علوی ندارد و مظاهر بی عدالتی در آن زیاد است . در ویدئوی کوتاه حاضر سخنران به این نکته اشاره دارد. اما سوال این است که چرا بین عقیده و عمل در جامعه کنونی شیعه چنین فاصله شدیدی است؟ تشیع و عدالت
امام خمینی(ره) اسلامی را ناب می داند که پرچمدارانش پابرهنگان و فقرای جهان باشند. واقعا در شرایط کنونی، جامعه ما به چه سمتی می رود؟ پرچمداران فقرا هستند یا سرمایه داران؟ البته در طول تاریخ انبیا، طرفداران انها فقرا و محرومان بوده اند و هدف ارسال پیامبران و تشریع دین هم تحقق عدالت بوده است. در ویدئوی کوتاه زیر سخنران روی این سخن امام خمینی و زمانه ما صحبت می کند تا معیار درستی از اسلام خالص داشته باشیم : اسلام فقرای جهان
«بچه های کار» موضوعی است که باید به طور خاص مورد توجه قرار گیرد و برای درمانش کاری کرد یا حتی ستاد ویژه ای برای حل این معضل تدارک دید. کودکانی که در سر چهارراه ها می بینیم و گاهی از کنارشان بی تفاوت رد می شویم. یک نکته، بحث درامد خانواده های انهاست که انها را وادار به کار می کند، و شاید بتوان گفت فقر خانواده مهمترین موضوعی است که کودکان را به سمت این عمل سوق داده است. نکته دیگر، این است که انها در انتخاب این عمل اراده ای ندارند و اجبار اجتماعی انها را به دستفروشی یا ... سوق می دهد که ظلمی مضاعف است. نکته سوم، این است که انها نیروهای انسانی اینده این کشور هستند و با این کارهای سخت، بخشی از توان اینده کشور هم از دست می رود. انها می توانستند به مدرسه بروند و خود را به ابراز علم مجهز نمایند. در این فیلم اوضاع بچه های کار را از زبان یک مجری نوجوان می شنویم: بچه های کار
متاسفانه در کشور ما مناصب مدیریتی به طور عادلانه چیده نشده است و افراد لایق بر مسند مدیریت ننشسته اند. شاید به گفته گاندی ارزش ها عوض شده است که چنین مدیرانی در حال مدیریت کردن هستند. کشوری با این همه منابع طبیعی و سرمایه انسانی واقعا شایستگی بیش از این را دارد. اگردر جامعه ای نخبگان مدیریت کنند برای بقیه شغل و غذا و امکانات فراهم می شود، اما اگر قضیه برعکس شود جامعه به سوی ویرانی می رود. در ویدئوی زیر سخنران بر این نکته کلیدی تاکید دارد: ناکارآمدی مدیریت