آرمان عدالت

علمی- پژوهشی- اجتماعی- خبری

آرمان عدالت

علمی- پژوهشی- اجتماعی- خبری

Challenge in the examples

Perhaps if the site wants to start from somewhere, there is no better starting point than the challenge. In any case, everyday people find themselves in their own family, community, or global community with examples of which their fairness or unfairness is a matter of serious questions.The significance of this is in several respects: firstly, many scholars acknowledge that justice is rooted in the nature of human beings, so every human being with pure nature can be able to comment on instances of justice.Secondly, according to Shi'i theologians, justice is discussed in discussions of rational goodness, that is, if human beings are pure from pollution and prejudices, they will be able to consider fairness as an example.Thirdly, in spite of sympathy in the examples, it can be induced over time and with the divine success of the knot of justice. According to these materials, from now on the site will issue a case or issue for each term and will give its fairness or unfairness to the opinions of the friends and the opinions of the readers of their discretion.Anyone can say about a specific case that is fair or unfair and then his reasons. Audiences will be able to express their opinions in their own way of what issues go under review.
MohammadReza ArmanMehr
Challenge in the examples
محمدرضا آرمان مهر پنج‌شنبه 17 اسفند‌ماه سال 1396 ساعت 01:21 ق.ظ
0 نظر

عدالت پیشینی یا عدالت پسینی

بررسی کامل سیاست های دولت در زمینه توزیع درآمد دشوار و پیچیده است. اگر دولت بخواهد جهت رفع بی عدالتی در جامعه از روش «علاج واقعه قبل از وقوع » استفاده نماید، و به اصطلاح از روش «قبل از وقوع»(Ex-ante)استفاده کند با دشواری های زیادی مواجه خواهد شد، همچنین دولت می تواند از روش های «بعد از وقوع»(Ex-post)در جهت تعدیل درآمد ها استفاده برد (جعفری صمیمی،۱۳۷۱: ۱۴۰). البته مثل موضوع بهداشت و سلامتی، شاید بتوان گفت علاج واقعه قبل از وقوع کار بهتر و منطقی تری برای تحقق عدالت اقتصادی باشد. ضمن این که همچون بیماری که گاهی علاج آن با تاخیر دیر است، ممکن است رو آوردن به عدالت ورزی پسین برای رفع بی عدالتی های گاهی دیر باشد و به اصطلاح نوشدارو بعد از مرگ سهراب تلقی شود. در این زمینه اقشار محروم هم حق زندگی شرافتمندانه دارند که تاخیر در ایجاد چنین شرایطی برای آنها از همان زمان نخستین نوعی بی عدالتی مضاعف است، و به نوعی یک نوع بی عدالتی در رو آوردن به عدالت می باشد.

Justice priori Justice posteriori
محمدرضا آرمان مهر پنج‌شنبه 10 اسفند‌ماه سال 1396 ساعت 01:15 ق.ظ
0 نظر

چالش در مصادیق(28): بررسی عدالت در اداره شبکه بهداشت و درمان دامغان

یکی از دانشجویان گرامی جهت دوره کارآموزی به اداره شبکه بهداشت و درمان دامغان معرفی شد. پس از اتمام دوره، از وی خواستم مواردی را که احساس می نماید در سازمان بی عدالتی باشد بنگارد. هدف از این امر، کمک به رفع بی عدالتی های اجتماعی و رفع اشکالات احتمالی است. در هر سازمانی بی عدالتی هایی خواسته یا ناخواسته رخ می دهد که در ذیر به چند مورد از آنها در ارتباط با سازمان نام برده اشاره می شود. اگر موردی به اشتباه بیان شده است، تقاضا داریم یادآوری کنند تا حذف یا توضیح داده شود. این موارد توسط دانشجوی گرامی بیان شده است:
1)چون در بازه  زمانی که من کارآموزی خود را آغاز کرده بودم، اداره شبکه بهداشت و مرکز بهداشت به تازگی با هم ادغام شده بودند، یک سری بی عدالتی هایی در سازمان وجود داشت و باعث نارضایتی کارمندان و پرسنل شده بود،به طور مثال برای کارکنان فضای کاری فیزیکی کمی در نظر گرفته بودند، و به اصول مناسبی که در طب کار بیان شده که هر کارمند نیازمند فضای استاندارد برای انجام وظایف خویش است، توجهی نشده بود و برخوردها و شلوغی ها در محیط کار زیاد بود. به عنوان مثال، اتاقی که برای یک تا دو نفر تعبیه شده است، تا چهار نفر کارمند در آن مشغول به کار بودند. همین طور وظایف محوله به یک فرد بیش از توان فرد بود و عدالت در تقسیم کار وجود نداشت.
2) مورد دیگری که کارکنان از آن ناراضی بودند و بی عدالتی می دانستند، مربوط به مطالبات و حقوق کم بود. و همینطور اضافه حقوق ها پرداخت نمی شد و یا اگر هم با تاخیر پرداخت می شد کمتر از حق واقعی کارمند بود و کارمندان با پست های همتا حقوق یکسانی دریافت نمی کردند. همچنین بین افرادی که کم کاری می کردند، نسبت به افرادی که وظایفشان را درست انجام می دادند، تفاوتی قائل نبودند و دیده می شد افراد کم کار از حقوق و مزایای بیشتری نیز برخوردار هستند. این موارد خود نمونه بارزی از بی عدالتی ها در سازمان است که باعث می شود انگیزش و بهره وری کارکنان وظیفه شناس کاهش یابد.
3) مورد دیگری از بی عدالتی، دعوت به کار شدن کارمندان بعد از بازنشستگی بود، و سعی نمی کردند که با استخدام نیروهای جوان و شایسته احراز شغل، باعث اشتغال زایی شوند و به این که نیروی کار جوان بهره وری بالاتر و انرژی بیشتری برای انجام وظایف دارد توجهی نمی شد.
 در مقابل این بی عدالتی ها، مواردی هم وجود دارد که می توان از آنها به عنوان رفتارهای عادلانه در این اداره یاد کرد. یکی از آن موارد که توجه مرا بیشتر به خود جلب کرد این بود که استخدام و تربیت نیروی انسانی  به سمت " بومی بودن"سوق داده شده بود. با این تاکید که رویه استفاده از کارکنان بومی یکی از موثرترین و پایدارترین ابزار شکستن حلقه شوم عقب ماندگی اجتماعی در مناطق محروم و روستایی کشور به شمار می رود و باعث برقراری عدالت بین استخدام نیرو های شهری و روستایی می شود و امکانات در اختیار شهر و روستا تا حدی به تعادل می رسد، و به طبع واحدهای بهداشتی فقط در شهر متمرکز نمی شوند، بلکه  شبکه بهداشت در روستا ها هم مثل شهر، خانه های بهداشت تاسیس کرده بودند که باعث راحتی روستاییان و بکار بردن نیروی کار روستا شده بود و رضایت کارمندان را به دنبال داشت، زیرا اگر برای واحدهای روستا از کارکنان شهری استفاده می شد، جابجایی پرسنل افزایش پیدا می کرد و بین کارکنان واحدهای شهری و روستایی بی عدالتی برقرار می شد. البته صحیح خواهد بود که در مواردی که متخصصی در روستا نباشد، از شهرها نیروی مناسب بکار گرفته شود.
یاسمن علی نژاد، محمدرضا آرمان مهر
چالش در مصادیق عدالت Challenges in instances
محمدرضا آرمان مهر چهارشنبه 2 اسفند‌ماه سال 1396 ساعت 09:11 ب.ظ
0 نظر