یکی از دانشجویان محترم برای طی کردن دوره کارآموزی در کارخانه ذوب آلیاژ معرفی شد. بعد از اتمام دوره کارآموزی از وی خواستم مواردی را که احساس می کند ممکن است بی عدالتی در سازمان باشد بنگارد. این مواردی است که ایشان برشمرده است. هدف از این کار، کمک به رفع بی عدالتی های اجتماعی و نقد شرکت مورد نظر برای اصلاح اشکالات احتمالی است. اگر موردی به اشتباه بیان شده است، تقاضا داریم یاداوری کنند تا حذف یا توضیح داده شود. برخی مواردی که در شرکت عادلانه به نظر نمی رسد عبارتند از:
با توجه به خصوصی بودن این کارخانه، امکان دسترسی به اطلاعات برای تهیه گزارشی کامل از وضعیت عدالت و اجرای آن درباره کارکنان فراهم نبود. ولی با صحبت هایی که با کارگران و کارکنان صورت گرفت، اگرچه به طور کلی از شرایط کاری خود راضی به نظر می رسیدند، اما از کم بودن حقوق و مزایا که مبنای آن قوانین و مقرارت کار و تامین اجتماعی است، راضی به نظر نمی رسیدند. ضمن این که بعضی از کارگران و کارکنانی که در بخش های دارای محیط سخت و زیان آور مانند کنار کوره های ذوب کار می کنند، انتظار داشتند نسبت به دیگر کارگرانی که در محیط های مناسبتر مشغول هستند، تفاوت حقوق و مزایای آنها بیش از آن چیزی باشد که در حال حاظر اعمال و پرداخت می گردد. متاسفانه این مشکل در بسیاری از کارخانه های کشور وجود دارد و مناسب است که برای رفع آن نیروی کار تا حدودی در سود بنگاه شریک شود تا انگیزه کارکنان برای کار افزایش یابد و حقوق عادلانه تری دریافت دارند.
یکی از مشکلات دیگری که سبب کم شدن رضایت کاری و پایین آمدن انگیزه های شغلی کارگران و کارکنان است، تحرّک شغلی ناچیز بود طوری که تا فردی که در مشاغل با جایگاه بالاتر قرار گرفته از کار خود بازنشسته یا مستعفی و یا بر کنار نشود، امکان جایگزینی دیگران و در نتیجه ارتقاء شغلی فراهم نمی باشد. بنگاه ها باید شرایطی را فراهم کنند که نیروی کار امید ارتقای جایگاه شغلی خود را داشته باشد.
با این اوصاف، در مواردی نیز مدیریت کارخانه برای کارکنان خود شرایط مناسبی فراهم کرده است، از جمله تا جایی که ممکن بوده به امور رفاهی آنان پرداخته شده و تجهیزات ایمنی و پیش بینی ملزومات بهداشتی برای کارکنان، تا حدود زیادی رضایت کاری و انگیزه فعالیت را در آنان افزایش داده است. همچنین شرایط محیط کاری مانند رعایت نظم و بهداشت محیط کار و رعایت دیگر مقررات مربوط به محیط تا حدودی مناسب است.
فاطمه احسنی فروز ، محمدرضا آرمان مهر