متاسفانه با وجود خدماتی که به روستاها در ایران شده است، اما همچنان روستاهایی هستند که دچار فقر هستند. به مطالبی در این ویدئو اشاره می شود که باورش سخت است. جاهایی هنوز هست که مردمانش در بدترین شرایط زندگی می کنند و این امر مسوولیت ثروتمندان را سنگین و سخت می کند:فقر در روبار جنوب کرمان
متاسفانه در بخش بهداشت و درمان بی عدالتی های زیادی به گوش می رسد که مهمترین آن، بحث تعارض منافع است. یعنی قانون گذار فردی است که خودش نفع می برد. این وزارت در چنگال مافیای سیستم پزشک سالار گرفتار است به طوری که حتی آموزش این وزارت به وزارت علوم سپرده نمی شود و به خاطر منافعی که برای برخی پزشکان دارد، زیر نظر وزارت بهداشت اداره می شود. سخنران به دلایل این امور اشاره دارد: بی عدالتی در وزارت بهداشت
یکی از لذت هایی که فقط نصیب عده ای سخاوتمند می شود این است که بیشتر به دیگران کمک مادی و ... داشته باشند. این لذت گاهی اعتیادآور است، یعنی فرد سخاوتمند را به تکرار عمل تشویق می کند. البته این نوع از لذت فقط برای افردای قابل درک و تجربه است که در عمل به این وادی قدم نهاده باشند. در فیلم زیر، سخنران از برتری شرافت بر بسیاری از پول ها و مقام های دنیایی سخن می گوید: کمک به همنوع
رسیدگی به خانواده شهدا که جانشان را برای امنیت ما فدا نموده اند، یک اولویت اساسی است. البته این به معنای بعضی تبعیض های نابجا نیست. در فیلم حاضر ملاحظه می شود که یک مادر شهید برای تامین مخارج خود به دستفروشی روی آورده است. اینجاست که نیاز به رسیدگی بیشتر ضروری می شود. حتی اگر مادر شهید هم نبود، با توجه به بحث سرپرستی خانوار بودن باید شان و جایگاه درخوری داشته باشد. مادر شهید
در اسلام رسیدگی به همسایه اهمیت شایانی دارد. رعایت عدالت درباره همسایگان نیز جایگاه درخوری دارد. چیزی که متاسفانه این روزها کمتر مورد توجه است و گاهی همسایه از همسایه بی خبر است: همسایه
بسیاری از ثروت های ثروتمندان جامعه ما از رانت های مختلف ایجاد شده است. برخی به سبب پست ها و مقاماتی که دارند از رانت های مختلفی برخوردار می شوند که سبب رسیدن آنها به ثروت های نجومی می شود. این در حالی است که رسیدن به مال حلال کار آسانی نیست. سخنران در لینک زیر به بررسی این پدیده می پردازد که چگونه برخی مسوولان توانسته اند از این راه ثروتمند شوند: ثروت های رانتی
متاسفانه در روزگار ما توجه به همسایگان ضعیف شده است. همگی نسبت به همسایگانی که از نظر مالی ضعیف هستند مسوول هستیم و باید هوای آنها را بیشتر داشته باشیم. پیامبر(ص) فرمود: «ما آمَنَ بی مَنْ باتَ شَبْعان وَ جارُهُ جائِع: به من ایمان نیاورده است کسی که خود را سیر کند، ولی همسایه اش در گرسنگی به سر برد.» اگر چنین رفتاری فراگیر شود و همگی هوای همسایه های هم را داشته باشیم به شرایطی خواهیم رسید که تاثیر مهمی در ریشه کنی فقر اجتماعی خواهد داشت. در ویدئوی کوتاه زیر توجه یکی از علمای اسلام را به همسایگان می شنویم: رسیدگی به همسایه
متاسفانه پدیده کولبری از جمله مصادیقی است که کاملا غیرعادلانه است. در بین کولبران که از راه های سخت اقدام به حمل کالا می نمایند همه نوع آدمی هست: پیر و جوان و حتی افراد کم سن. گاهی گزارشاتی هم می رسد از این که برخی جان خود را در این راه از دست داده اند. واقعا برخورد با نیروهای انسانی جامعه به این صورت و عدم استفاده صحیح از آنها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ انگیزه بسیاری از این افراد کسب روزی حلال برای خود و خانواده است، آنها نمی خواهند از مال غیرمشروع ارتزاق کنند و به این راه ها روی می آورند. به امید روزی که جامعه ما قدر نیروهای انسانی خود را بداند. لینک زیر وضعیت کولبران را با برخی عکس ها به تصویر می کشد.: کولبری
در اسلام ناب محمدی اشرافیّتی وجود ندارد و مناصب بر اساس لیاقت و شایستگی افراد توزیع می شود. در جامعه طبقاتی که عثمان ایجاد کرد، اشرافیت رخنه کرد و مناصب حکومتی نه بر اساس لیاقت، که بر اساس باندبازی شکل گرفت و به تدریج فاصله طبقاتی شدید شد. در فایل زیر، سخنران بر لزوم حرکت جامعه اسلامی ایران به سمت شایسته سالاری و دوری از اشرافیت تاکید دارد: اسلام منهای اشرافیّت