احراز صلاحیتهای فردی با ابزارهای قانونی و نیز مراجعه به آرای مردم، از جمله راههای نسبی تحقق شایسته سالاری است، ولی مشکل پیچیدهتر از این است که به این آسانی حل شود. انتصاب مدیران میانی در مجموعههای دولتی و وابسته به آن و یا در شرکتهای خصوصی و نیمه خصوصی که با محدودیتهای کمتر روبهروست، میتواند بیشتر در معرض این آسیب باشد. البته این مشکل به حوزه مدیریت نیز محدود نمیشود؛ شاید دانشجویی از اجحاف به وی در مصاحبه نالان باشد و یا یک متقاضی کار از روند گزینش نیروی کار در اداره یا شرکتی دلگیر. به هر صورت باید هر فرد از خودش شروع کند، اگر بر صندلی تکیه زده که حقش نیست کناره بگیرد. اگر به واسطه تقلّب،پارتی بازی،باندبازی یا رانت طلبی به قدرتی رسیده است، آن را به نفع صاحبان حق ترک گوید. به هر صورت یک مسلمان باید بداند که در مقابل آنچه کرده است مسوول است و باید پاسخگو باشد. برای یک مسلمان مومن رسیدن به رستگاری آخرت بسی والاتر از مقامات چند روزه دنیایی است. پس سه سوال اصلی که هر فرد باید از خود بپرسد این است که: آیا من در جای خودم هستم؟ اگر در جای خود نیستم، جای من کجاست؟چه راهی وجود دارد تا در جایگاه شایسته ام قرار بگیرم؟
محمدرضا آرمان مهر
آیا من در جای خودم هستم؟ خیییییییییییییییییییییییر اگر در جای خود نیستم، جای من کجاست؟جای من اششششششششششغال شده برای همین الان این جا رو انتخاب کردم چه راهی وجود دارد تا در جایگاه شایسته ام قرار بگیرم؟یکی رو بشناسم که کارش نزدیک به کار من باشه
ببخشیدیک نگاه به خودتون بندازید شما احتمالا جای من رو نگرفتید؟چون من اصلا جا ندارم .